خنده هایم را دوامی نیست وقتی نیستی

لحظه هایم را مرامی نیست وقتی نیستی

می شود آرامشم میدانِ جنگِ خاطره

رشته هایم را کلامی نیست وقتی نیستی

می زند زیر تمام حرف هایش قولِ من

خشم هایم را نیامی نیست وقتی نیستی

می پَرَد بغضم میان گریه های خسته ام

اخم هایم را سلامی نیست وقتی نیستی

می خزد لای سکوتم بی قراری های من

اشک هایم را تمامی نیست وقتی نیستی

می شوم بدبین به دنیا، زندگی، خورشید و ماه

شعرهایم را قوامی نیست وقتی نیستی

ذوق بودن با تو دینم را به بُردن می دهد

گفته هایم را پیامی نیست وقتی نیستی

می کند در سرزمین قلب من شورش، تپش

دردها را التیامی نیست وقتی نیستی

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: